|
2005-07-05 17:00 |
FD: Te hoge verwachtingen in ljeptweekamp
Buitenpost - De jaarlijkse tweekamp tussen de Friese en de Hollandse fierljeppers was er tot nu toe altijd eentje die niet tot de verbeelding sprak. Het evenement leeft bij de Hollanders meer, maar de Friezen pakken steeds de overwinning.
Van GERARD BOS
Dat is zo’n beetje het beeld van de jaarlijkse krachtme- ting. Zaterdag was het bij de in Buitenpost gehouden editie niet veel anders. Daarbij kwam dat de hoop op verre afstanden van de senioren ijdel bleek. De Friese fierljeppers waren tot zaterdag zeer goed op dreef.
De laatste twee wedstrijden in It Heidenskip en Burgum waren van een hoog niveau en afstanden van achttien meter of verder hebben inmiddels al het aantal van tien bereikt. Omdat de omstandigheden in Buitenpost ideaal waren - geen wind, geen felle zon, niet te warm, niet koud - waren de verwachtingen hooggespannen. Op achttien metersprongen werd zéker gerekend.
Uit die droom werd menigeen in Buitenpost ruw wakker geschud. De scherpte ontbrak. Dat gold niet alleen voor de gerenom-meerde namen uit het Friese kamp, maar ook voor die uit het Hollandse. Zo oogstte Jaco de Groot enkele weken geleden grote bewondering door met een prachtige sprong van 18.85 niet alleen het Nederlandse record voor junioren te benaderen, maar ook die nog altijd magische grens van negentien meter. De Hollander maakte echter weinig indruk in Buitenpost.
Van finales is in een tweekamp geen sprake. Elke fierljepper krijgt vier sprongen en van zowel de Hollandse als de Friese kant doen de beste acht uit het klassement mee (bij de jongens en dames de beste vier). Met nog één sprong te gaan, stonden de Friese junioren acht centimeter voor. De Groot was de junior die de Hollandse de zege kon bezorgen, maar hij ging voor eigen succes. „Ik wilde verder dan achttien meter springen. Misschien had ik ook kunnen zeggen: ik ga voor zeventien meter en dan hadden we gewonnen.’’ Nu liep het op niets uit.
Niet alleen bij de junioren, maar ook bij de senioren, jongens en dames bleken de Friezen het sterkst. Met een verschil over alle klassen van in totaal ruim tien me- ter was het klassenverschil duidelijk. Maar de Hollanders hoefden zich niet te schamen voor hun prestatie in de uitwedstrijd, want hun aantal van 361 meter en een beetje was het beste resultaat sinds 1998.
Van Friese uitschieters was geen sprake. Alleen Reinder Steenbeek verbeterde zijn persoonlijk record en tilde het naar 17.25. De fierljepper uit IJlst sprong een centimeter verder dan zijn oude record. De verste afstand van de wedstrijd was voor Henk Schievink. De Burgumer, winnaar van de laatste twee wedstrijd die meetelden voor het klassement kwam tot een beste afstand van 17.82 meter. Dat was andere koek dan de ’mogelijke negentien meter’ waar hij het afgelopen woensdag na de wedstrijd in Burgum over had. Het hielp hem niet dat hij bij de landing na de eerste sprong licht geblesseerd raakte aan zijn been. Het harde zandbed was hier debet aan, zei de Burgumer.
Concurrent Klaas Haanstra was het daar wel mee eens. De oorzaak ervan was de regenval van de dag ervoor. De fierljepper uit Workum kon zelf geen potten breken. Haanstra had wel een theorie over waarom het niveau tegenviel. „Foar us Friezen is it mear in ’tussendoor- tje’, de wedstryd telt dochs net mei foar it klassemint. Dan untbrekt de skerpte krekt wat. By de Hollan- ders libbet it mear.’’
Ook de vrouwen en de jongens hoefden zich niet bovenmatig in te spannen om als beste van de tweekampen uit de bus te komen. Bij de vrouwen vielen de verste sprongen van Sjoukje Tjalma (14.57) en Ineke Prins (14.27) op, bij de jongens lijkt Jacob Scherjon iets van zijn vorm terug te hebben gevonden (15.52).