De NFM van 2005 werd gewonnen door:
Dames: Sjoukje Tjalma
Senioren: Henk Schievink
Junioren: Hannes Scherjon
Jongens: Jacob Scherjon
Veteranen: Rimmer Abma
De prijsuitreiking werd verricht door: zangeres Jitske Draijer
Thema: dans en muziek

Senioren Henk Schievink 18.06	Dames Sjoukje Tjalma 14.45	Junioren Hannes Scherjon 18.25	Jongens Jacob Scherjon 15.91	Veteranen Rimmer Abma 16.56

maandag, 1 augustus 2005, Sport
Puntje-van-je-stoel-wedstrijd levert record op

It Heidenskip – Vorig jaar lukte het ‘slechts’ dertien keer en het record was tot dit jaar negentien. Maar zaterdag nam tijdens de Nationale Fierljep Manifestatie in It Heidenskip het aantal achttien-metersprongen een nieuwe vlucht. De 18.25 van Hannes Scherjon en 18.06 van Henk Schievink schonken hen niet alleen de winst bij respectievelijk junioren en senioren, maar waren nummertje negentien en twintig van dit seizoen. Een mooier decor dan één van de spannendste edities uit de zeventienjarige NFM-historie had er voor dit record niet kunnen zijn.

GERARD BOS
Scherjon versloeg in een echte titanenstrijd Jaco de Groot dankzij een prachtige, kaarsrecht gesprongen 18.25. Daarmee was de junior niet alleen alle senioren de baas, maar deelde hij alvast richting NK een mentale tik uit aan De Groot.
Hun onderlinge gevecht om de zege bij de junioren werd ontsierd door een incident waar menig toeschouwer weinig van zal hebben meegekregen. Vlak voor één van Scherjons sprongen, werd door ‘iemand’ het markeerpunt voor het begin van zijn aanloop zo’n dertig centimeter verplaatst.

Gelukkig voor Scherjon had hij dat zelf tijdig in de gaten, zodat zijn sprong niet de mist in ging. Toch wond de Noardburgumer zich na afloop terecht op over de onsportieve daad. ,,Sa wurdt my in streek levere”, schudde hij het hoofd. ,,Wa’t it dien hat, wit ik net. Mar leuk is oars.”

Wie de dader ook was, Scherjon kon gezien de eindoverwinning het laatst en dus het best lachen. De vier afstanden die hij liet noteren in de NFM-finale vormden een serie waar je U tegen zegt. Met achtereenvolgens 17.73, 18.25, 17.67 en 17.83 was hij simpelweg het best in vorm in It Heidenskip. Scherjon: ,,As ik nei dy ôfstannen sjoch, kin ik mar ien ding sizze: myn beste wedstriid oait.”

Dat hij naast het verbeteren van zijn persoonlijke record van 18.24 (vorig jaar tijdens de opening van het seizoen in eveneens It Heiden-skip) ook De Groot wist te verslaan, was Scherjon veel waard. ,,Ik moast echt alles út ’e kast helje, sadat hy net winne koe.” De Kameriker kwam met 18.07 dichtbij, maar kon net als bij de tweekamp zijn faam niet waarmaken.
Waar Rein van der Wal woensdag in Burgum om 18.12 uur dacht dat een afstand in die cijfers een mooie zou zijn, had Scherjon dat zaterdag naar eigen zeggen bij de NFM. ,,En dat wie krek om fiif foar healwei sânen (18.25 dus). Freegje Jacob Scherjon mar”, bezwoer hij met een knipoog.

Verrassing
Hij bevestigde de lezing van zijn naamgenoot met een glimlach. Die werd mede ingegeven door het feit dat ook hij een gouden hangertje wist te winnen. Zijn zege bij de jongens bleek wel minder vanzelfsprekend dan vooraf gedacht.
Met 15.91 eindigde hij gelijk met Hollander Jan Willem de Groot. Scherjons 15.90 was echter een betere tweede afstand – met 15.87 maakte hij er een imposant rijtje van – dan De Groots 15.81.

Chaim La Roi (Gerkesklooster) werd de verrassing van de dag. La Roi, normaliter tweedeklasser, kwam overdag in de voorronde al tot een persoonlijk record van 15.79. Hij benaderde dat in de finale tot op drie centimeter en zag die puike prestatie beloond worden met een bronzen hangertje.

De enige categorie die qua spanning achterbleef, was de damesklasse. Daarin was Sjoukje Tjalma oppermachtig: 14.45 meter. Jantina de Vreeze ontbrak in de finale. Net als Anne Galama en Piet Scherjon bij de junioren, slaagde zij er niet in om overdag de limiet voor een finaleplaats te springen.
Topklasser Schievink hoorde niet bij de fierljeppers die vanaf de kant toekeken. Hij slaagde er in om voor het eerst in zijn carrière de NFM te winnen: ,,Dochs wie ik net hielendal goed. Ik siet net lekker yn myn fel.” Malen om het feit dat een junior verder sprong, kon hij niet. ,,Hannes sprong geweldich. Die jonge wie hjir hjoed de allerbêste. Fan it hiele spul dus.”

Klaas Haanstra en Thewis Hobma waren de enigen die Schievink konden bedreigen. Beiden kwamen tot 17.98. Door een betere tweede afstand voegde Haanstra een zilveren hangertje toe aan zijn toch al uitpuilende verzameling tweede plaatsen tijdens zijn loopbaan. Hobma moest zich tevreden stellen met brons en een nieuw persoonlijk record.